egzulant

  • książk.  wygnaniec
  • Używane wyłącznie w odniesieniu do realiów z przeszłości.

  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Najbliższe środowisko życia człowieka

    dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie

  • synonimy:  wygnaniec
    • egzulant z Rosji, ze Wschodu
  • Stempowski, należący w młodości do pierwszej fali egzulantów ze Wschodu (w trakcie rewolucji bolszewickiej), w esejach i namiętnie uprawianej epistolografii prezentował swe strony rodzinne nad Dniestrem jako zapoznany dziewiczy raj Europy

    źródło: NKJP: Tadeusz Drewnowski: Próba scalenia, 1997

    Szlachcice schodzili do roli klientów potężnych koterii Sapiehów, Paców, Leszczyńskich, Jabłonowskich, Grzymułtowskich, Lubomirskich. Zasilały tę klientelę potężniejące rzesze egzulantów - szlachty ruskiej wygnanej ze swych ziem zajmowanych przez Moskwę i Turków.

    źródło: NKJP: Jerzy Besala: Szach królowi, Polityka, 2006-07-15

    Ze względu na antyrosyjskie nastroje w Koronie i obawy, że w razie zwycięstwa Rosji nad Szwecją zostanie zaprzepaszczona szansa na odzyskanie zagarniętych przez nią ziem i zwrot dóbr egzulantów, sejm 1701 r. odmówił przystąpienia Rzeczypospolitej do sojuszu z Piotrem I [...]

    źródło: NKJP: Urszula Augustyniak: Historia Polski 1572-1795, 2008

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. egzulant
    egzulanci
    ndepr
    egzulanty
    depr
    D. egzulanta
    egzulantów
    C. egzulantowi
    egzulantom
    B. egzulanta
    egzulantów
    N. egzulantem
    egzulantami
    Ms. egzulancie
    egzulantach
    W. egzulancie
    egzulanci
    ndepr
    egzulanty
    depr
  • bez ograniczeń + egzulant +
    (SKĄD)
  • łac. exulans, exulantis

CHRONOLOGIZACJA:
1861, SJPWil
W SL (1807) w postaci: exulant.
Data ostatniej modyfikacji: 12.11.2021