-
2.
bycie szczodrobliwym - takim, który odznacza się obfitością -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
Umiał być wyrozumiały dla ludzkich ułomności i słabostek, do kolegów odnosił się życzliwie, a w przyjaźni okazywał szczodrobliwość uczuć, której wielu chętnie nadużywało, poczytując ją za słabość.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Opowiadania drastyczne, 1966
Sami o sobie mówią, że są chorzy na grantozę, czyli uzależnienie swojej działalności od szczodrobliwości grantów miejskich.
źródło: Internet
Dla utrudzonych robotnic była to najmilsza pora wytchnienia; mozoliły się wiele godzin w skwarze upalnego lata, wybujałego z azjatycką szczodrobliwością.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szczodrobliwość
szczodrobliwości
D. szczodrobliwości
szczodrobliwości
C. szczodrobliwości
szczodrobliwościom
B. szczodrobliwość
szczodrobliwości
N. szczodrobliwością
szczodrobliwościami
Ms. szczodrobliwości
szczodrobliwościach
W. szczodrobliwości
szczodrobliwości
-
+ szczodrobliwość + CZEGO -
Zob. szczodrobliwy