wściubić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. umieścić się z trudem w niewielkim lub zatłoczonym miejscu

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

— Wsiadaj, podrzucimy cię! — rzucił entuzjastycznie, wskazując na tylne siedzenia.
Chętnie wściubiłam się na kanapę [...].

źródło: Internet: zamkniete-dusze.blogspot.com

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wściubiłem się +(e)m się wściubił	wściubiłam się +(e)m się wściubiła	wściubiłom się +(e)m się wściubiło	wściubiliśmy się +(e)śmy się wściubili	wściubiłyśmy się +(e)śmy się wściubiły
2 os.	wściubiłeś się +(e)ś się wściubił	wściubiłaś się +(e)ś się wściubiła	wściubiłoś się +(e)ś się wściubiło	wściubiliście się +(e)ście się wściubili	wściubiłyście się +(e)ście się wściubiły
3 os.	wściubił się	wściubiła się	wściubiło się	wściubili się	wściubiły się

bezosobnik: wściubiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wściubmy się
2 os.	wściub się	wściubcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wściubiłbym się bym się wściubił	wściubiłabym się bym się wściubiła	wściubiłobym się bym się wściubiło	wściubilibyśmy się byśmy się wściubili	wściubiłybyśmy się byśmy się wściubiły
2 os.	wściubiłbyś się byś się wściubił	wściubiłabyś się byś się wściubiła	wściubiłobyś się byś się wściubiło	wściubilibyście się byście się wściubili	wściubiłybyście się byście się wściubiły
3 os.	wściubiłby się by się wściubił	wściubiłaby się by się wściubiła	wściubiłoby się by się wściubiło	wściubiliby się by się wściubili	wściubiłyby się by się wściubiły

bezosobnik: wściubiono by się

bezokolicznik: wściubić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wściubiwszy się

gerundium: wściubienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wściubiać się

+

wściubić się

+

DOKĄD