-
1.b
książk. pogard. grupa ludzi, która w sposób krzykliwy, przesadny i nastawiony na wywarcie wrażenia głosi wzniosłe, ale często pozbawione treści hasła lub myśli, zwykle polityczne lub patriotyczne -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
[...] na festiwalu spotkały się dwie zajadłości. Nasza tromtadracja wzięła się za Ukraińców i jak zwykle za Żydów, goście zademonstrowali większą propagandową konsekwencję. Z okazji wizyty nie załatwiali porachunków z nikim prócz Polaków.
źródło: NKJP: Anna Strońska: Dopóki milczy Ukraina, 1998
[...] przeprowadził ostry atak na endecję, nazywając ją „poznańską tromtadracją” i przypisując jej charakter mieszaniny konserwatywno-demokratycznej.
źródło: Jerzy Wojciak: Walka polityczna w wyborach do parlamentu Rzeszy, 1981 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. tromtadracja
tromtadracje
D. tromtadracji
tromtadracji
neut tromtadracyj
char C. tromtadracji
tromtadracjom
B. tromtadrację
tromtadracje
N. tromtadracją
tromtadracjami
Ms. tromtadracji
tromtadracjach
W. tromtadracjo
tromtadracje
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Wyraz utworzony przez satyryka Jana Lama (1838-1886) na określenie galicyjskich demagogów, wygłaszających krzykliwe, nadęte i populistyczne mowy polityczne, żartobliwie nawiązujący swoją formą do głosu trąbki, a zarazem dramatu.