-
1.
negatywnie oceniana przez mówiącego cecha czegoś, co jest przesadnie poważne lub wystawne
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
Europejscy pisarze i historycy XVIII wieku [...] przeciwstawiali się pompatyczności baroku i francuskiego pseudoklasycyzmu, głosząc powrót do antycznych źródeł.
źródło: NKJP: Jan Pieszczachowicz: Koniec wieku: szkice o literaturze, 1994
I muszę niestety powiedzieć, że jest coraz gorzej. Przez rosnącą gigantomanię, pompatyczność. Te imprezy nieodparcie kojarzą mi się z imprezami ku czci rewolucji październikowej.
źródło: NKJP: Udało się jak Grekom, Polityka nr, 2466, 2004-08-21
Monumentalność, pompatyczność, nasycenie zdobieniami rzeźbiarskimi, sztukatorskimi i malarskimi – tak można by najkrócej określić charakter poznańskiej fary.
źródło: NKJP: Anna Plenzner: Konserwacja, Polska Głos Wielkopolski, 2005-07-21
Krakowski koncert pokazał, że [...] jego muzyka daleka jest od jakiejkolwiek pompatyczności i patosu.
źródło: NKJP: (GZL): Radość grania, Dziennik Polski, 2005-04-18
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pompatyczność
pompatyczności
D. pompatyczności
pompatyczności
C. pompatyczności
pompatycznościom
B. pompatyczność
pompatyczności
N. pompatycznością
pompatycznościami
Ms. pompatyczności
pompatycznościach
W. pompatyczności
pompatyczności
Inne uwagi
Zwykle lp
-