bieluń
-
bot. roślina o dużych liściach, efektownych kwiatach, rosnąca głównie w Ameryce Środkowej, zawiera silnie trujące substancje, uprawiana jako roślina lecznicza lub ozdobna
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny ozdobne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
przyczyny, objawy i skutki chorób -
hiperonimy: roślina
-
Od późnej wiosny do jesieni rosły tu w ogródkach rozrośnięte krzewy rozmaitych gatunków bielunia, napełniając powietrze mdląco słodkim zapachem wielkich trąbkowatych kwiatów.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Róża Selerbergu, 2006
W rauszu po wypiciu nalewki z bielunia człowiek nie tylko odczuwa gorącą sympatię do stworzeń, które na co dzień nie budzą w nim żadnych uczuć. Ma też skłonność do wyjawiania rzeczy, które normalnie trzyma w tajemnicy.
źródło: NKJP: Joanna Hartwig: Kleopatra na haju, Polityka, 2002-12-21
Jednak lepszy będzie wywar, Róża doleje mu go do wina, liście bielunia mają nieprzyjemny posmak, mógłby nie zjeść wystarczającej ilości.
źródło: NKJP: Wojciech Kuczok: Senność, 2009
- Co wyróżnia Pani ogród? - Róże i bielunie. Obie te rośliny są widoczne nawet podczas kwitnienia sadów, wyróżniają się swoją urodą i klasą.
źródło: NKJP: Tomasz Binek: Życie wśród kwiatów, Gazeta Krakowska, 2002-09-09
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bieluń
bielunie
D. bielunia
bieluniów
C. bieluniowi
bieluniom
B. bieluń
bielunie
N. bieluniem
bieluniami
Ms. bieluniu
bieluniach
W. bieluniu
bielunie
-
Inne znaczenie: 'lulek; Hyoscyamus niger'