wystrychnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

Współcześnie używane wyłącznie we frazeologii.

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystrychnąłem +(e)m wystrychnął	wystrychnęłam +(e)m wystrychnęła	wystrychnęłom +(e)m wystrychnęło	wystrychnęliśmy +(e)śmy wystrychnęli	wystrychnęłyśmy +(e)śmy wystrychnęły
2 os.	wystrychnąłeś +(e)ś wystrychnął	wystrychnęłaś +(e)ś wystrychnęła	wystrychnęłoś +(e)ś wystrychnęło	wystrychnęliście +(e)ście wystrychnęli	wystrychnęłyście +(e)ście wystrychnęły
3 os.	wystrychnął	wystrychnęła	wystrychnęło	wystrychnęli	wystrychnęły

bezosobnik: wystrychnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wystrychnijmy
2 os.	wystrychnij	wystrychnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystrychnąłbym bym wystrychnął	wystrychnęłabym bym wystrychnęła	wystrychnęłobym bym wystrychnęło	wystrychnęlibyśmy byśmy wystrychnęli	wystrychnęłybyśmy byśmy wystrychnęły
2 os.	wystrychnąłbyś byś wystrychnął	wystrychnęłabyś byś wystrychnęła	wystrychnęłobyś byś wystrychnęło	wystrychnęlibyście byście wystrychnęli	wystrychnęłybyście byście wystrychnęły
3 os.	wystrychnąłby by wystrychnął	wystrychnęłaby by wystrychnęła	wystrychnęłoby by wystrychnęło	wystrychnęliby by wystrychnęli	wystrychnęłyby by wystrychnęły

bezosobnik: wystrychnięto by

bezokolicznik: wystrychnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wystrychnąwszy

gerundium: wystrychnięcie

imiesłów przymiotnikowy bierny: wystrychnięty

pol. (dawne - XVI w.) wystrychnąć 'wyrównać, wygładzić; wyrazić, oddać w obrazie; wykierować, wypromować'

z śr.-w.-niem. strīchen 'dotykać, gładzić; uderzać; ostrzyć; poruszać szybko '