czuj
-
pot. zdolność stwierdzania czegoś lub uzyskiwania wiedzy o jakimś stanie rzeczy dzięki przewidywaniu lub intuicji
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
Kręcimy dużo ujęć, często achronologicznie. Materiał zacznie więc żyć dopiero przy montażu. Jedyne, co mogę zrobić, to zaufać swojemu czujowi i nosowi - odpowiada reżyser.
źródło: NKJP: Marcin Mindykowski: Giza swinguje na planie filmowym, Dziennik Bałtycki, 2011-02-03
Facet miał czuja. Natychmiast zorientował się, że nie radzę sobie z całą tą sytuacją. Zaproponował kawę.
źródło: NKJP: Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki: Wyjść z matni, 1994
Wszystkie te rozważania są takie “na chłopski rozum”, nie podparte niczym innym poza moim czujem.
źródło: Internet: radomirdarmila.pl
Przywożą kredens. Wnoszą i trach: walą się wszystkie proporcje. Wybraliśmy go z katalogu, na czuja.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Europejka, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. czuj
czuje
D. czuja
czui
czujów
C. czujowi
czujom
B. czuja
czuje
N. czujem
czujami
Ms. czuju
czujach
W. czuju
czuje
Inne uwagi
Zwykle lp
-