bezosobnik

  • jęz.  forma czasownika polskiego zakończona na -no lub -to
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

  • W przeciwieństwie do bezosobnika, finitywny bezokolicznik w zdaniu pojedynczym ma znaczenie czasu nieprzeszłego - występuje przede wszystkim w rozkazach i pytaniach [...].

    źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996

    Bezpośrednio dostrzegalne podobieństwo fonetyczne między bezosobnikiem i imiesłowem biernym bierze się także za punkt wyjścia w gramatyce płaskiej.

    źródło: Władysław T. Miodunka, ‎Anna Seretny: W poszukiwaniu nowych rozwiązań. Dydaktyka języka polskiego jako obcego u progu XXI wieku, 2008 (books.google.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. bezosobnik
    bezosobniki
    D. bezosobnika
    bezosobników
    C. bezosobnikowi
    bezosobnikom
    B. bezosobnik
    bezosobniki
    N. bezosobnikiem
    bezosobnikami
    Ms. bezosobniku
    bezosobnikach
    W. bezosobniku
    bezosobniki
  • Zob. osoba

CHRONOLOGIZACJA:
1980, Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 29.03.2022