-
1.b
świadczący o tak wielkim zainteresowaniu kimś lub czymś, że często budzi to niechęć mówiącego -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- ciekawski wzrok; ciekawskie oko, spojrzenie
-
Teraz już nie będą mogli tak łatwo ukryć się przed ciekawskim okiem rodziny, znajomych. Mogą albo się poddać, albo stawić czoło światu [...].
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
W ogrodzie Rahmatullaha, ukrytym przed ciekawskim wzrokiem sąsiadów za wysokim murem z gliny i słomy, rosną dwa migdałowce.
źródło: NKJP: Dorota Kozińska: W kraju niezachodzącego słońca, Polityka, 2006-11-18
Wstyd było mi za odwracany wzrok sprawnych, ciekawskie, natarczywe zaczepki. Przełamywałam własną niepewność, nieśmiałość, ucząc się pomagać w potrzebie.
źródło: NKJP: Anna Więckowska: Nie ma kaleki, jest człowiek, Magazyn Puls Studenta nr 18, 2000-01
Trzeba też wciąż uważać, aby nie zostawić czegoś gorącego w zasięgu ich ciekawskich rączek. Biorą w nie wszystko, co tylko je zainteresuje. Trochę też łobuzują.
źródło: NKJP: Ewa Dobrowolska: Każda jest inna, Dziennik Łódzki , 2002-07-26
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. ciekawski
ciekawski
ciekawski
ciekawskie
ciekawska
D. ciekawskiego
ciekawskiego
ciekawskiego
ciekawskiego
ciekawskiej
C. ciekawskiemu
ciekawskiemu
ciekawskiemu
ciekawskiemu
ciekawskiej
B. ciekawskiego
ciekawskiego
ciekawski
ciekawskie
ciekawską
N. ciekawskim
ciekawskim
ciekawskim
ciekawskim
ciekawską
Ms. ciekawskim
ciekawskim
ciekawskim
ciekawskim
ciekawskiej
W. ciekawski
ciekawski
ciekawski
ciekawskie
ciekawska
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. ciekawscy
ciekawscy
ciekawskie
ciekawskie
D. ciekawskich
ciekawskich
ciekawskich
ciekawskich
C. ciekawskim
ciekawskim
ciekawskim
ciekawskim
B. ciekawskich
ciekawskich
ciekawskich
ciekawskie
N. ciekawskimi
ciekawskimi
ciekawskimi
ciekawskimi
Ms. ciekawskich
ciekawskich
ciekawskich
ciekawskich
W. ciekawscy
ciekawscy
ciekawskie
ciekawskie
-
Zob. ciekawy I