czuj duch

  • przest.  używane jako wezwanie do tego, żeby zachowywać czujność i uważać na to, co się dzieje lub co się może stać w danym momencie
  • ATEMATYCZNY

  • Pruliśmy wodę jak diabły. Już śmignęliśmy przez jezioro, już pozostawili cieśninę za sobą. Na rzece czuj duch ! Wytężać ślepia, aby nie wpaść w zasadzkę.

    źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957

    Szałas Pogorzelców jest nad strumieniem, idź na słuch, słuchaj, nadsłuchuj czy nie śpiewa woda, [...] o, jest ścieżka, wąska, leśna ścieżka, nieoczekiwana, [...] skoro jest łatwiejszy szlak, dziwne, ciemne pnie drzew jak grube kraty, czy ktoś za nimi nie stoi, uważaj, uważaj, czuj duch, szara harcerko.

    źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Urwany ślad, 2001

  • typ frazy: fraza wykrzyknikowa

  • Pierwotnie było to hasło lub pozdrowienie używane w harcerstwie, nawiązujące do łacińskiej maksymy macte animo 'chwała duchowi', mające zachęcać do śmiałego i odważnego działania.

Data ostatniej modyfikacji: 14.02.2022