bezsprzeczny
-
książk. taki, któremu nie można zaprzeczyć - stwierdzić, że to, co wcześniej ktoś powiedział, nie jest prawdziwe
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
synonimy: niezaprzeczalny
-
- bezsprzeczny lider, talent; bezsprzeczna zaleta, zasługa
-
[...] został aresztowany, gdyż znaleziono w niej bezsprzeczne dowody jego winy.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Anders, 2008
Jedno jest bezsprzeczne. Już nigdy w czeskim filmie nie pojawił się obdarzony tak imponującą brodą statysta.
źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Korytarz, 2006
Każde jego dzieło jest bezsprzecznym przykładem tytanicznej pracy i cierpliwości.
źródło: NKJP: Urszula Giżyńska: Prowokująca i przyciągająca, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, 2008-04-23
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. bezsprzeczny
bezsprzeczny
bezsprzeczny
bezsprzeczne
bezsprzeczna
D. bezsprzecznego
bezsprzecznego
bezsprzecznego
bezsprzecznego
bezsprzecznej
C. bezsprzecznemu
bezsprzecznemu
bezsprzecznemu
bezsprzecznemu
bezsprzecznej
B. bezsprzecznego
bezsprzecznego
bezsprzeczny
bezsprzeczne
bezsprzeczną
N. bezsprzecznym
bezsprzecznym
bezsprzecznym
bezsprzecznym
bezsprzeczną
Ms. bezsprzecznym
bezsprzecznym
bezsprzecznym
bezsprzecznym
bezsprzecznej
W. bezsprzeczny
bezsprzeczny
bezsprzeczny
bezsprzeczne
bezsprzeczna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. bezsprzeczni
bezsprzeczni
bezsprzeczne
bezsprzeczne
D. bezsprzecznych
bezsprzecznych
bezsprzecznych
bezsprzecznych
C. bezsprzecznym
bezsprzecznym
bezsprzecznym
bezsprzecznym
B. bezsprzecznych
bezsprzecznych
bezsprzecznych
bezsprzeczne
N. bezsprzecznymi
bezsprzecznymi
bezsprzecznymi
bezsprzecznymi
Ms. bezsprzecznych
bezsprzecznych
bezsprzecznych
bezsprzecznych
W. bezsprzeczni
bezsprzeczni
bezsprzeczne
bezsprzeczne
-