palatum

  • jęz.  podniebienie twarde
  • W anatomii używane zgodnie łacińskim znaczeniem - w znaczeniu 'podniebienie', również jako człon połączeń  palatum durum  'podniebienie twarde' i  palatum molle  - 'podniebienie miękkie'.

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

  • synonimy:  podniebienie twarde
  • Do zmiękczonych, czyli spalatalizowanych, należą w języku polskim spółgłoski wargowe [...]. Efekt miękkości powstaje dzięki uwypukleniu grzbietu języka w kierunku palatum.

    źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996

    Im dalej podstawowe miejsce artykulacji spółgłoski zmiękczonej oddalone jest od palatum, w tym większym stopniu realizacja głoski narażona jest na różnego rodzaju modyfikacje; w szczególności dotyczy to spółgłosek labialnych.

    źródło: Irena Sawicka: Fonologia konfrontatywna polsko-serbsko-chorwacka, 1988 (books.google.pl)

    [...] przez palatalne rozumiemy głoski artykułowane w strefie palatum (tzw. średniopodniebienne), podczas gdy palatalizowane to głoski, dla których zbliżenie środka języka do palatum jest artykulacją dodatkową.

    źródło: Zuzanna Topolińska: Opisy fonologiczne polskich punktów „Ogólnosłowiańskiego atlasu językowego”, 1982 (books.google.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. palatum
    palata
    D. palatum
    palatów
    C. palatum
    palatom
    B. palatum
    palata
    N. palatum
    palatami
    Ms. palatum
    palatach
    W. palatum
    palata

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • łac. pālātum 'podniebienie; smak; sklepienie'

CHRONOLOGIZACJA:
1811, Georg Wilhelm Consbruch, Nauka anatomii w niemieckim języku, tłum. Sebastian Girtler, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 03.03.2022