palatalny

Biorąc pod uwagę właściwości wymowy, niektórzy lingwiści kwestionują istnienie palatalnych p', b', m', f', v' jako odrębnych fonemów.

źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996

W języku polskim śródgłosowe dyftongoidy wznoszące się zatraciły silnie palatalny element na skutek wchłonięcia go przez poprzedzające spółgłoski, które uzyskały w ten sposób artykulację palatalną.

źródło: Halina Koneczna: Charakterystyka fonetyczna języka polskiego na tle innych języków słowiańskich, 1965 (books.google.pl)

Bardziej palatalny od ukraińskiego język białoruski nie ma jednak dźwięku r', który w tym pierwszym występuje jako wariant kombinatoryczny fonemu r.

źródło: Zdzisław Stieber: Świat językowy Słowian, 1974 (books.google.pl)

[...] niektóre gwary południowowłoskie używają finalnych spółgłosek palatalnych lub spalatalizowanych dokładnie w tych samych funkcjach morfologicznych co język rumuński.

źródło: Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej, t. 20, 1981 (books.google.pl)