namiętność - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

książk. szczególnie silne upodobanie do wykonywania jakiejś czynności

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

pasja

namiętność do czytania, do gry w karty, do jazdy, do polowania; do piłki, do gier, do kart, do koni, do literatury, do muzyki, do polityki, do sportu

	Jedną z jej namiętności było palenie papierosów. źródło: NKJP: Jerzy Zaruba: Z pamiętników bywalca, 2007
	Byłaby świetną gospodynią, gdyby nie namiętność do książek. źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
	Szybko roztrwonił majątek w podróżach zagranicznych, a także przez hulanki i namiętność do gry w karty. źródło: NKJP: Maria Irena Kwiatkowska, Marek Kwiatkowski, Krzysztof Wesołowski: Znane i nieznane : rezydencje, ludzie, wydarzenia, 2001
	Nazywał się kapitan Ruppert, a jego namiętność do ruletki była tajemnicą chyba tylko dla zwierzchników przystojnego oficera saperów. źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

+

namiętność

+

do CZEGO

Zob. namiętny