-
1.a
taki, który okazuje nadmierne uniżenie lub uwielbienie w stosunku do kogoś lub czegoś
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
Stał się megalomanem nie tylko dlatego, że ma taką psychikę. Także dlatego, że otacza go tłum czołobitnych obrońców.
źródło: NKJP: Przemysław Wenerski: Jurek nietykalny?, Polska Głos Wielkopolski, 2003-12-13
Współcześni fani są bardziej obcesowi, bezpośredni i mniej czołobitni wobec swoich idoli niż kiedyś.
źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: Autograf w dobrej rozdzielczości, Polityka, 2004-11-13
To może nawet i dziwne, że pisarz tak pokorny, żeby nie powiedzieć, czołobitny wobec wartości kultury europejskiej, zdobywa się na śmiałość generalnego przemyślenia jej założeń, osiągnięć i ograniczeń.
źródło: Henryk Bereza: Sposób myślenia, 1989 (books.google.pl)
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. czołobitny
czołobitny
czołobitny
czołobitne
czołobitna
D. czołobitnego
czołobitnego
czołobitnego
czołobitnego
czołobitnej
C. czołobitnemu
czołobitnemu
czołobitnemu
czołobitnemu
czołobitnej
B. czołobitnego
czołobitnego
czołobitny
czołobitne
czołobitną
N. czołobitnym
czołobitnym
czołobitnym
czołobitnym
czołobitną
Ms. czołobitnym
czołobitnym
czołobitnym
czołobitnym
czołobitnej
W. czołobitny
czołobitny
czołobitny
czołobitne
czołobitna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. czołobitni
czołobitni
czołobitne
czołobitne
D. czołobitnych
czołobitnych
czołobitnych
czołobitnych
C. czołobitnym
czołobitnym
czołobitnym
czołobitnym
B. czołobitnych
czołobitnych
czołobitnych
czołobitne
N. czołobitnymi
czołobitnymi
czołobitnymi
czołobitnymi
Ms. czołobitnych
czołobitnych
czołobitnych
czołobitnych
W. czołobitni
czołobitni
czołobitne
czołobitne
-
+ czołobitny + (wobec KOGO/CZEGO | w stosunku do KOGO/CZEGO)szyk: neutralny
-
+ czołobitny + (wobec KOGO/CZEGO | w stosunku do KOGO/CZEGO)szyk: neutralny