-
w sposób wyrażający nadmierne uniżenie lub uwielbienie w stosunku do kogoś lub czegoś
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
-
- czołobitnie i służalczo
- kłaniać się, witać kogoś czołobitnie
-
|
Potrafił zawrócić wycieczkę sprzed restauracji z zamówioną kolacją, jeśli witano go nie dość czołobitnie - a oni posłusznie zawracali o suchych pyskach.
źródło: NKJP: Jacek Sieradzki: Potwór z Wielopola, Polityka, 2000-10-14
|
|
Nie byliście nigdy państwo na przyjęciu, podczas którego adorowaną czołobitnie przez kawalerów z najlepszych domów cnotliwą piękność uwodzi najgorszy nicpoń i utracjusz?
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
|
|
Nie zgodził się Pan również na położenie nakładki asfaltowej na bruku przy ul. Pułtuskiej. Mieszkający przy tej drodze ludzie są bardzo z tego faktu niezadowoleni. Uważają, że zbyt czołobitnie podchodzi Pan do tego typu zabytków…
źródło: NKJP: Nie pozwolę bruku zalać asfaltem, Tygodnik Ciechanowski, 2007-09-26
|
-
-
CHRONOLOGIZACJA:
1754,
Hasło Słowa Bożego..., books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 25.04.2022