-
1.
przest. krótkie opowiadanie, mające rozbawić słuchaczy -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
rozrywka -
synonimy: anegdota
-
- rubaszne facecje
- opowiedzieć facecję
- bawić facecjami
-
Momusem bowiem nazywano na początku XIX wieku znakomitego komika teatru Wojciech Bogusławskiego – Alojzego Żółkowskiego, którego facecje bawiły całą Warszawę.
źródło: NKJP: Izolda Kiec: Kabaretowe legendy, Gazeta Poznańska 2003-03-22
O udziale diabła traktuje każdy bez mała list, począwszy od facecji o przyczynach bólu zęba Prota Zabierskiego, protoplasty rodu.
źródło: NKJP: Tadeusz Błażejewski: Fragment o Wariacjach pocztowych, 2013
Facecja nie była najprzedniejszego gatunku i prawdę mówiąc podobała mi się tylko w momencie jej wykonywania.
źródło: NKJP: Tomasz Domaniewski: Niedaleko od prawdy
Mogliśmy także liczyć zawsze na doniesienia Stulichy, często przesiadującej w dworskiej kuchni i bawiącej czeladź rozmaitymi facecjami.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
Barwne grono wielkomiejskich typów bawił facecjami bard trunkowej Warszawy, Lolek Antoniewicz.
źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. facecja
facecje
D. facecji
facecji
neut facecyj
char C. facecji
facecjom
B. facecję
facecje
N. facecją
facecjami
Ms. facecji
facecjach
W. facecjo
facecje
-
łac. facetia 'żart'