bluszczowy - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.a

dotyczący bluszczu (rośliny) lub jego elementów

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat roślin

rośliny ogrodowe i doniczkowe

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat roślin

rośliny ozdobne

Połączenia

liść, pęd bluszczowy

Cytaty

Przeszła pod bluszczowym łukiem i znalazła się w innej części ogrodu.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem, 2005

Na repertuar tej grupy składały się gawędy o regionie podhalańskim, gadki oparte na motywach tetmajerowskich i podhalańskich, przyśpiewki z okolic Łącka. Jej członkowie grali na skrzypcach, harmonii oraz na listku bluszczowym.

źródło: NKJP: Robert Drobysz: Zbójnicki z małych gór, Gazeta Krakowska, 2002-12-28

Odmiana

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	bluszczowy	bluszczowy	bluszczowy	bluszczowe	bluszczowa
D.	bluszczowego	bluszczowego	bluszczowego	bluszczowego	bluszczowej
C.	bluszczowemu	bluszczowemu	bluszczowemu	bluszczowemu	bluszczowej
B.	bluszczowego	bluszczowego	bluszczowy	bluszczowe	bluszczową
N.	bluszczowym	bluszczowym	bluszczowym	bluszczowym	bluszczową
Ms.	bluszczowym	bluszczowym	bluszczowym	bluszczowym	bluszczowej
W.	bluszczowy	bluszczowy	bluszczowy	bluszczowe	bluszczowa

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	bluszczowi	bluszczowi	bluszczowe	bluszczowe
D.	bluszczowych	bluszczowych	bluszczowych	bluszczowych
C.	bluszczowym	bluszczowym	bluszczowym	bluszczowym
B.	bluszczowych	bluszczowych	bluszczowych	bluszczowe
N.	bluszczowymi	bluszczowymi	bluszczowymi	bluszczowymi
Ms.	bluszczowych	bluszczowych	bluszczowych	bluszczowych
W.	bluszczowi	bluszczowi	bluszczowe	bluszczowe

Składnia

Rz	+	bluszczowy	+
szyk: neutralny

Pochodzenie

Zob. bluszcz