zawadiacko

  • tak, że ktoś wywiera na innych wrażenie przez swą śmiałość, energię i skłonność do sprzeciwu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

    • mrugnąć, uśmiechnąć się zawadiacko
  • Zawadiacko mrugnąłem okiem do swego odbicia w szybie i wyszedłem z budki.

    źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007

    Gwiżdżąc zawadiacko swoje ulubione „Ri -fi -fi”, zaczął wspinać się pod strome, porośnięte jałowcem, głogiem i tarniną zbocze.

    źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962

    Kiedy idą ulicą, wymachując zawadiacko rękami, popluwając na ziemię, wyglądają jak mali kowboje zbliżający się do przeciwnika.

    źródło: NKJP: Marcin Meller: Dzieci z żelaza, Polityka, 2002-04-27

  • część mowy: przysłówek

CHRONOLOGIZACJA:
1844, Dziennik Domowy, nr 11, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 20.06.2022