dzielnicowy II

I

rzeczownik

  • policjant kierujący pracami związanymi z przestrzeganiem prawa w określonej dzielnicy miasta
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    policja i inne służby mundurowe

  • hiperonimy:  policjant
    • dobry; nasz dzielnicowy
    • dzielnicowy i aspirant, dzielnicowy i posterunkowy
    • pan dzielnicowy
    • rewir, zadania dzielnicowego
    • dzielnicowy dyżuruje, przyjechał
    • spotkać dzielnicowego
    • zgłosić coś dzielnicowemu
    • interweniować, załatwić coś u dzielnicowego
  • O świcie pod klatkę zajeżdżał radiowóz z dzielnicowym, który aresztował złodzieja [...].

    źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Pudełko ze szpilkami, 2006

    Kto mógł przypuścić, że Lizak zostanie dzielnicowym, pójdzie do wyższej szkoły milicyjnej, może nawet do dochodzeniówki.

    źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

    – Dobrze, niech pan jedzie. A ty – ponownie schylił się i zajrzał do wnętrza – jak będziesz dalej łobuzował, narobisz sobie kłopotów w szkole. I tak je mam – pomyślałem, a głośno zapewniłem: – Nie będę już niegrzeczny, panie dzielnicowy.

    źródło: NKJP: Jarosław Maślanek title Haszyszopenki, 2008

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. dzielnicowy
    dzielnicowi
    ndepr
    dzielnicowe
    depr
    D. dzielnicowego
    dzielnicowych
    C. dzielnicowemu
    dzielnicowym
    B. dzielnicowego
    dzielnicowych
    N. dzielnicowym
    dzielnicowymi
    Ms. dzielnicowym
    dzielnicowych
    W. dzielnicowy
    dzielnicowi
    ndepr
    dzielnicowe
    depr
CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  dzielnicowy I 
Data ostatniej modyfikacji: 14.07.2022