-
1.
książk. osoba wierząca w istnienie siły, która kieruje naszym życiem i której nie mamy możliwości się przeciwstawić -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
Ojciec był fatalistą i wierzył w przeznaczenie. Motto „co komu pisane” przyświecało jego życiu.
źródło: NKJP: Kazimierz Osmecki Iranek: Powołanie i przeznaczenie: wspomnienia oficera Komendy Głównej AK, 2004
W najgorszej sytuacji są fataliści, przeświadczeni, że niewiele od nich zależy, a wyłącznie od szczęścia, humoru egzaminatora.
źródło: NKJP: (PPP): Myśl pozytywnie, Gazeta Krakowska, 2004-11-18
Filip zachowuje się tak, jakby był nieprzejednanym fatalistą - wie, że każdemu los określono z góry, chce wierzyć, że piszącym był Bóg.
źródło: NKJP: Wojciech Kuczok: To piekielne kino, 2006
Zgodnie z logiką fatalisty każdy z nas jest tylko zabawką w rękach wyższych mocy, biernym obserwatorem, który może dalej żyć i akceptować wydarzenia za pewnik.
źródło: Internet: pl.ellas-cookies.com
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. fatalista
fataliści
ndepr fatalisty
depr D. fatalisty
fatalistów
C. fataliście
fatalistom
B. fatalistę
fatalistów
N. fatalistą
fatalistami
Ms. fataliście
fatalistach
W. fatalisto
fataliści
ndepr fatalisty
depr -
fr. fataliste