fatygant

  • przest.  mężczyzna starający się o względy kobiety
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    stosunki, grupy i organizacje społeczne

  • Nie umiałam czekać. Za to Gienio, mój pierwszy fatygant, umiał. Zawsze po pracy czekał na mnie z nieodłącznym Staszkiem, kumplem od fotografii.

    źródło: NKJP: Ewa Berberyusz: Moja teczka, 2006

    Bywała w nocnej „Oazie” na Targowej i mogła niemało wypić. Ale jeżeli tylko któryś z fatygantów posunął się za daleko, odstawiała go umiejętnie na właściwy dystans.

    źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010

    I weselną uroczystość diabli biorą. Kapryśna bestia Tak jest za pierwszym razem, kiedy Maggie zrywa ślub z fatygantem numer jeden. Niedługo potem los identyczny spotyka jego następcę

    źródło: NKJP: Henryk Tronowicz: Modliszka, Dziennik Bałtycki 1999-11-15

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. fatygant
    fatyganci
    ndepr
    fatyganty
    depr
    D. fatyganta
    fatygantów
    C. fatygantowi
    fatygantom
    B. fatyganta
    fatygantów
    N. fatygantem
    fatygantami
    Ms. fatygancie
    fatygantach
    W. fatygancie
    fatyganci
    ndepr
    fatyganty
    depr
  • fr. fatigant 'nużący, uciążliwy'

CHRONOLOGIZACJA:
1869, Diabeł, nr 6, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 22.05.2022