-
2.
uniemożliwić rozwój jakiegoś działania lub procesu nawet do ich całkowitego zlikwidowania -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- władza zdusiła
- zdusić bunt, inflację, opozycję, opór, powstanie, rewolucję
- zdusić w zarodku
-
Trzykrotne podwyższenie stóp procentowych zdusiło inflację, ale przy okazji także gospodarkę.
źródło: KWSJP: Spadek bez podatku, Trybuna, 2006
Człowiek, który na niego teraz patrzył - nie wyróżniał się niczym szczególnym. A przecież on - sam to podobno zaznaczał - własnymi niemal rękoma zdusił bunt.
źródło: KWSJP: Władysław Terlecki: Dwie głowy ptaka. Powrót z Carskiego Sioła, 1975
Przy pomocy Reichswehry chcą zdusić u nas każdą próbę powstania. A powstanie ma wybuchnąć lada dzień.
źródło: KWSJP: Marian Turwid: Dwie strony drogi, 1983
Ponieważ piechota morska Stanów Zjednoczonych nie mogła zdusić wszystkich ognisk oporu, stopniowo wycofywano ją z Nikaragui.
źródło: KWSJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1999
To jeden ze 110 ośrodków Światowej Organizacji Zdrowia sprawujących nadzór nad grypą - i trzeba przyznać, że dzięki nim już nieraz udało się zdusić epidemię w zarodku.
źródło: KWSJP: Paweł Walewski: Ptasia grypa, Polityka, 2005
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zduszę
zdusimy
2 os. zdusisz
zdusicie
3 os. zdusi
zduszą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zdusiłem
+(e)m zdusił
zdusiłam
+(e)m zdusiła
zdusiłom
+(e)m zdusiło
zdusiliśmy
+(e)śmy zdusili
zdusiłyśmy
+(e)śmy zdusiły
2 os. zdusiłeś
+(e)ś zdusił
zdusiłaś
+(e)ś zdusiła
zdusiłoś
+(e)ś zdusiło
zdusiliście
+(e)ście zdusili
zdusiłyście
+(e)ście zdusiły
3 os. zdusił
zdusiła
zdusiło
zdusili
zdusiły
bezosobnik: zduszono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zduśmy
2 os. zduś
zduście
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zdusiłbym
bym zdusił
zdusiłabym
bym zdusiła
zdusiłobym
bym zdusiło
zdusilibyśmy
byśmy zdusili
zdusiłybyśmy
byśmy zdusiły
2 os. zdusiłbyś
byś zdusił
zdusiłabyś
byś zdusiła
zdusiłobyś
byś zdusiło
zdusilibyście
byście zdusili
zdusiłybyście
byście zdusiły
3 os. zdusiłby
by zdusił
zdusiłaby
by zdusiła
zdusiłoby
by zdusiło
zdusiliby
by zdusili
zdusiłyby
by zdusiły
bezosobnik: zduszono by
bezokolicznik: zdusić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zdusiwszy
gerundium: zduszenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zduszenie
zduszenia
D. zduszenia
zduszeń
C. zduszeniu
zduszeniom
B. zduszenie
zduszenia
N. zduszeniem
zduszeniami
Ms. zduszeniu
zduszeniach
W. zduszenie
zduszenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: zduszony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. zduszony
zduszony
zduszony
zduszone
zduszona
D. zduszonego
zduszonego
zduszonego
zduszonego
zduszonej
C. zduszonemu
zduszonemu
zduszonemu
zduszonemu
zduszonej
B. zduszonego
zduszonego
zduszony
zduszone
zduszoną
N. zduszonym
zduszonym
zduszonym
zduszonym
zduszoną
Ms. zduszonym
zduszonym
zduszonym
zduszonym
zduszonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. zduszeni
zduszeni
zduszone
zduszone
D. zduszonych
zduszonych
zduszonych
zduszonych
C. zduszonym
zduszonym
zduszonym
zduszonym
B. zduszonych
zduszonych
zduszonych
zduszone
N. zduszonymi
zduszonymi
zduszonymi
zduszonymi
Ms. zduszonych
zduszonych
zduszonych
zduszonych
-
+ zdusić + CO -
Zob. dusić