składnik - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

jeden z obiektów lub jedna z substancji, które w określonym układzie lub określonej proporcji z innymi tworzą całość

ATEMATYCZNY

synonimy:

komponent

cenny, charakterystyczny, główny, kluczowy, nieodłączny, nieodzowny, niezbędny, podstawowy, zbędny; płynny, stały składnik czegoś; składnik budulcowy, pokarmowy; mineralny; organiczny; naturalne; szkodliwe, toksyczne składniki; składniki roślinne, odżywcze
składnik ciasta, mleka, potrawy, pożywienia, sałatki, sosu; składniki diety; krwi; kremu, preparatu; majątku, wynagrodzenia; języka, wypowiedzi
proporcje składników
mieszać, połączyć, wymieszać, zmiksować składniki

	Umyty szczypior drobno pokroić, posypać solą, jeszcze raz go posiekać, włożyć do naczynia. ogórek i czosnek zetrzeć na tarce o otworach średniej wielkości. Pokroić drobno koper. Wszystkie składniki wymieszać i zalać serwatką [...]. źródło: NKJP: Aleksandra Chomicka: Owocowe ABC..., Dziennik Bałtycki, 2001-07-31
	Również trudny jest dostęp do nieskażonej wody w okolicach Tarnowskich Gór, ze względu na dawne Zakłady Chemiczne [...]. Ołów, cynk, kadm i miedź są nieodłącznym składnikiem wód głębinowych na tym terenie. źródło: NKJP: AGA: Herbatka z wkładką, Trybuna Śląska, 2001-01-08
	[...] niektóre składniki kremów czy balsamów mogą ujawnić swoje działanie jedynie po wniknięciu do krwiobiegu. źródło: NKJP: Małgorzata Matuszewicz: Piękna cera z... reklamy, Dziennik Zachodni, 2004-07-17
	Ze względu na prozdrowotne właściwości błonnika, lekarze i dietetycy zalecają spożywanie co najmniej 35 gramów tego składnika pokarmowego dziennie [...]. źródło: NKJP: SIEL: Potrzebujemy błonnika, Gazeta Poznańska, 2006-01-24

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

+

składnik

+

CZEGO

Zob. kłaść