fik

  • wyraz służący do opisywania sytuacji, gdy nagły ruch kończy się przewróceniem lub upadkiem
  • Użyawny najczęściej w funkcji predykatywnej, np.  co strzał, to ludzik fik 

  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    ruch i spoczynek

  • A przecież nie jestem jakoś szczególnie wrażliwa, krwi się nie brzydzę, nie mdleję, jak mi robią zastrzyk. A znam takich, co jak tylko wejdą do gabinetu zabiegowego, to od razu - fik, i na podłogę.

    źródło: NKJP: Artur Górski: Magia „Sacro Arsenale”, 2006

    Przychodziłem, dotykałem palcem, a krata „ fik” i odpadała od okna.

    źródło: NKJP: Andrzej Lek: Legenda antyterrozyzmu, Wieści Podwarszawskie, 2004-06-13

    To nie jest nasza wina, że no czasami ktoś na widok krwi czy czego tam fika, np. za mało okien jest i w ogóle duszno, i fik - leży.

    źródło: NKJP: Internet

    Gosia poszła ze mną pierwszy raz na spacer. Ja malutka w wózku. Gocha sprowadza mnie z krawężnika, mama stoi na balkonie i patrzy, i nagle wózek - fik, a ja na ziemię.

    źródło: NKJP: Tusia XXL, Dziennik Polski, 1999-07-30

  • część mowy: wykrzyknik

  • Wyrażenie dźwiękonaśladowcze.

CHRONOLOGIZACJA:
1690, Kart XVII-XVIII
Jako element jednostki  fik mik 
Data ostatniej modyfikacji: 08.09.2022