-
1.
osoba, która wygląda lub zachowuje się dziwnie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
wygląd
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- kompletny, zupełny, zwykły; wiejski dziwoląg
-
Kiedy trzeba, zakładam wskazaną maskę, przebieram się w głupawy kostiumik i przez tych kilka dni jestem dziwolągiem.
źródło: NKJP: Agnieszka Gortatowicz: Gary Oldman trzeźwy, CKM, nr 05/05, 2001
Mówi, że nie jest predysponowana do tego, aby być gwiazdą. Na bankietach czai się po kątach i wstydzi poprosić o wino. Gdyby miała limuzynę, zostawiłaby ją sześć ulic dalej i przyszła na piechotę. Ot, dziwoląg.
źródło: NKJP: Mocne strony kobiety, Cosmopolitan, nr 09, 2000
Dziesięć procent klientów firmy [...] to dziwolągi. - Chcą kupić rzeczy dziwne i możliwie jak najdroższe [...].
źródło: NKJP: Leszek K. Talko: Obserwacje, Gazeta Wyborcza, 1998-11-06
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dziwoląg
dziwolądzy
dziwolągowie
ndepr dziwolągi
depr D. dziwoląga
dziwolągów
C. dziwolągowi
dziwolągom
B. dziwoląga
dziwolągów
N. dziwolągiem
dziwolągami
Ms. dziwolągu
dziwolągach
W. dziwolągu
dziwolądzy
dziwolągowie
ndepr dziwolągi
depr Inne uwagi
Formy M. lm ndepr dziwolądzy, dziwolągowie spotykane wyjątkowo