-
1.
książk. zająć się czymś ocenianym negatywnie pod względem moralnym
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: pobrudzić się
pokalać się
zabrudzić się
zhańbić się
-
W Chrzanowie przecierano oczy ze zdumienia – jak ta inteligenta, ambitna kobieta, kompetentna urzędniczka z dwoma fakultetami, robiąca doktorat mogła zbrukać się takim czynem?
źródło: NKJP: Łzy szczęścia i… rozpaczy, Gazeta Krakowska, 2006-12-29
[...] wskazywał przykład chrześcijan służących w rzymskich legionach, którzy nigdy nie zbrukali się zdradą.
źródło: NKJP: Internet
Bóg zdaje się twierdzić, że człowieka nie można winić za to, iż zbrukał się grzechem.
źródło: NKJP: Mikołaj Szymański: Pod czym siedział Jonasz?, Gazeta Wyborcza, 1995-04-14
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zbrukam się
zbrukamy się
2 os. zbrukasz się
zbrukacie się
3 os. zbruka się
zbrukają się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zbrukałem się
+(e)m się zbrukał
zbrukałam się
+(e)m się zbrukała
zbrukałom się
+(e)m się zbrukało
zbrukaliśmy się
+(e)śmy się zbrukali
zbrukałyśmy się
+(e)śmy się zbrukały
2 os. zbrukałeś się
+(e)ś się zbrukał
zbrukałaś się
+(e)ś się zbrukała
zbrukałoś się
+(e)ś się zbrukało
zbrukaliście się
+(e)ście się zbrukali
zbrukałyście się
+(e)ście się zbrukały
3 os. zbrukał się
zbrukała się
zbrukało się
zbrukali się
zbrukały się
bezosobnik: zbrukano się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zbrukajmy się
2 os. zbrukaj się
zbrukajcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zbrukałbym się
bym się zbrukał
zbrukałabym się
bym się zbrukała
zbrukałobym się
bym się zbrukało
zbrukalibyśmy się
byśmy się zbrukali
zbrukałybyśmy się
byśmy się zbrukały
2 os. zbrukałbyś się
byś się zbrukał
zbrukałabyś się
byś się zbrukała
zbrukałobyś się
byś się zbrukało
zbrukalibyście się
byście się zbrukali
zbrukałybyście się
byście się zbrukały
3 os. zbrukałby się
by się zbrukał
zbrukałaby się
by się zbrukała
zbrukałoby się
by się zbrukało
zbrukaliby się
by się zbrukali
zbrukałyby się
by się zbrukały
bezosobnik: zbrukano by się
bezokolicznik: zbrukać się
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
zbrukawszy się
gerundium: zbrukanie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zbrukanie się
zbrukania się
D. zbrukania się
zbrukań się
C. zbrukaniu się
zbrukaniom się
B. zbrukanie się
zbrukania się
N. zbrukaniem się
zbrukaniami się
Ms. zbrukaniu się
zbrukaniach się
W. zbrukanie się
zbrukania się
odpowiednik aspektowy: brukać się
-
+ zbrukać się + CZYM
-
+ zbrukać się + CZYM