cip, cip

  • wyraz naśladujący dźwięki wydawane przez pisklęta kur, używany jako zawołanie na kury
  • Często w formie zwielokrotnionej  cip, cip, cip... , zapisywane też  cip-cip .

  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt


    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki

  • - Cip, cip - woła gospodyni, sypiąc im ziarno na podwórku.

    źródło: NKJP: Barbara Kozłowska: Wciągnięty pępuszek i prosty dziobek, Gazeta Poznańska I2005-03-27

    Na kury zaś wołano: cip, cip, cip...

    źródło: NKJP: Marek Szołtysek: Kury i kurziki, Dziennik Zachodni, 2007-04-27

    Wołaliśmy za nim „cip-cip-kurka” i na szczęście udało się go zwabić z powrotem.

    źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1960-1965, 1965

    Cip, cip, kurko, do kurnika! Bo tu lis śpiesznie pomyka – sapnęło tuż nad jej włosami.

    źródło: NKJP: Piotr Zaremba: Plama na suficie, 2004

  • część mowy: wykrzyknik

  • Wyrażenie dźwiękonaśladowcze

CHRONOLOGIZACJA:
1860, Biblioteka Warszawska, t. 2, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 15.06.2022