bonifrater
-
członek zakonu założonego w 1540 roku w Hiszpanii, który świadczy opiekę nad chorymi
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie
miejsca i instytucje związane z leczeniem -
hiperonimy: zakonnik
-
- ojcowie bonifratrzy
- klasztor, szpital, zakon bonifratrów
-
Zwrócił się też do zakonu bonifratrów z propozycją przejęcia w zarząd starego szpitala i jednoczesną budowę nowego. W 1889 roku podpisano umowę pomiędzy Kongregacją Caritas, gminą Nettuno i Janem Baptystą Orsenigo, bonifratrem [...].
źródło: NKJP: Edward Augustyn: Szpital dobrych braci (4), Głos Ojca Pio, 2007
Cały dochód z imprezy miał zostać przekazany bonifratrom. - Jesteśmy zakonem szpitalnym - powiedział nam ojciec prowincjonał [...]. - Staramy się ze wszystkich sił pomagać potrzebującym. Chcielibyśmy rozbudować prowadzone przez nas hospicjum.
źródło: NKJP: (MAT): Dobrzy bracia, Gazeta Wrocławska, 2003-09-08
[...] ludzie mówią, że pan hrabia ma teraz mus z ożenkiem. Jeśli nie zrobi wesela przed czterdziestym pierwszym rokiem życia, to majątek pójdzie na bonifratrów w Wilnie.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bonifrater
bonifratrzy
ndepr bonifratry
depr D. bonifratra
bonifratrów
C. bonifratrowi
bonifratrom
B. bonifratra
bonifratrów
N. bonifratrem
bonifratrami
Ms. bonifratrze
bonifratrach
W. bonifratrze
bonifratrzy
ndepr bonifratry
depr -
łac. boni fratres 'dobrzy bracia'