źródło: NKJP: Aneta Augustyn, Współpraca Leszek Dlouchy: Świerszcz między whisky, Gazeta Wyborcza, 1998-11-06
[...] niestety stawki podane przez niego prawie w dwójnasób przekraczały stawki firmy [...].
źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Wolne miasto, 2002
Odtąd i tak już wielki szacunek chłopców dla pana Pędzika wzrósł w dwójnasób.
źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
[...] kiedy jedno traciło odwagę, drugie stawało się w dwójnasób dzielne - kiedy jedno poddawało się zwątpieniu, w drugim nadzieja rosła za dwoje.
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1960
I wyobrażał sobie Wojciech swoją ukochaną zamkniętą za zakonną klauzurą, chodzącą w ciemnym welonie po zimnych i długich korytarzach. I cierpiał w dwójnasób, za siebie i za Kasię.
źródło: NKJP: Wit Szostak: Oberki do końca świata, 2007
Związane ze st.pol.nasób 'pewna liczba przedmiotów ułożonych jeden na drugim', a to od wyrażenia przyimkowego na sobie (F. Sławski. "Język Polski" XLIX, z. 1)