fornal
-
w dawnych czasach robotnik na folwarku wykonujący prace rolne związane z używaniem do nich koni
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody -
- dawni fornale
-
Wielkorolny gospodarz uważałby sobie za ujmę zadawać się z małorolnym lub fornalem dworskim.
źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Requiem dla ziemiaństwa, 2003
Nie ma folwarków obszarniczych, nie ma fornali harujących na dziedzica.
źródło: NKJP: Jacek Hugo-Bader: Reportaż, Gazeta Wyborcza, 1994-12-23
Jego rządy wspominano raczej dobrze, gdyż jednego dnia po pijanemu bił fornali do krwi, za to drugiego dawał im w akcie ekspiacji trochę zboża, mąki lub zakopcowanych ziemniaków.
źródło: NKJP: Sulerzyskim traktem: Tygodnik Ciechanowski,2007-01-15
Wstąpiłem do partii ze względu na pochodzenie społeczne. Mój ojciec, przed wojną fornal, potem robotnik stalowni, zawdzięcza tamtemu ustrojowi wszystko [...]
źródło: NKJP: Bogdan Białek, Anna Bikont: PRL umarł - my żyjemy, Gazeta Wyborcza,1993-09-04
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. fornal
fornale
ndepr fornale
depr D. fornala
fornali
fornalów
C. fornalowi
fornalom
B. fornala
fornali
fornalów
N. fornalem
fornalami
Ms. fornalu
fornalach
W. fornalu
fornale
ndepr fornale
depr -
niem. Vornagel
Etymologia za Brück, powtórzona przez Sław, uznawana jednak za niesłuszną przez Bańk, który wywodzi od hipotetycznego(?) vorn-eil-er 'stangret'