-
osoba mająca gruntowną wiedzę w jakiejś dziedzinie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną
-
-
- najlepszy, świetny, wybitny, wyborny, znakomity; subtelny, wyrafinowany, wytrawny znawca; prawdziwi; domorośli znawcy
- znawca jakiejś problematyki, przedmiotu, tematu, jakiejś tematyki, zagadnienia; literatury, malarstwa, muzyki, polityki, sportu, sztuki; dziejów czegoś, historii czegoś, twórczości kogoś; grzybów, win; dusz ludzkich, kobiet
- znawcy w dziedzinie czegoś
- znawca i koneser, znawca i miłośnik, znawca i smakosz, znawca i wielbiciel; znawcy i badacze, znawcy i miłośnicy; kolekcjoner i znawca
- znawcy powiadają, twierdzą, zapewniają
- być znawcą
-
|
Umarł stary bandyta Wirth i urodził się pan Cornelius, znawca dzieł sztuki i miłośnik baroku.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Festung Breslau, 2006
|
|
Poeta nagrał na płyty tę swoją pieśń o opuszczonym mieście i słuchanie tej recytacji jest prawie obrządkiem wśród Chilijczyków, którzy są wielkimi znawcami i wielkimi miłośnikami poezji.
źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Wenecja i inne szkice, 2008
|
|
Znawca czasów staropolskich Janusz Tazbir w jednej ze swoich książek omawia XVIII-wieczne podręczniki dobrego umierania pisane przez kompetentnych duchownych [...].
źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Średniowieczne egzekucje, Detektyw, 1999
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
znawca
|
znawcy
|
ndepr |
znawce
|
depr |
| D. |
znawcy
|
znawców
|
|
| C. |
znawcy
|
znawcom
|
|
| B. |
znawcę
|
znawców
|
|
| N. |
znawcą
|
znawcami
|
|
| Ms. |
znawcy
|
znawcach
|
|
| W. |
znawco
|
znawcy
|
ndepr |
znawce
|
depr |
-
|
+ |
znawca |
+ |
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
1814,
SL
Data ostatniej modyfikacji: 30.08.2018