-
przest.
używane w celu podkreślenia, że to, co mówi nadawca, jest prawdą
-
-
|
A to mi rozumna istota, dalibóg! Popada w otchłań stroskania, bo nie może zetrzeć z powierzchni ziemi jedynej bratniej istoty w całym tym martwym obszarze!
źródło: NKJP: Stanisław Lem: Bajki robotów, 1964
|
|
Mierzyłem nieco ponad głowę wodza i biorąc wszelkie poprawki pociągnąłem za spust. Dalibóg, udało się! Prowodyr rozłożył szeroko ramiona i runął jak długi na ziemię, przewracając koziołka.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957
|
|
Prawdą natomiast jest, że nie oglądaliśmy kapitana Wonsa i babki Eleonory, ale dalibóg!, któż chciałby tę parę oglądać?
źródło: NKJP: Aleksander Malak: Czerwone ciałka, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-05-21
|
-
-
Zrost od dawnego zwrotu: da li Bóg 'niech Bóg da'
CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XVII w.,
KorBa
Data ostatniej modyfikacji: 13.05.2022