-
2.
książk. zespół osób zajmujących się wspólnie wykonywaniem i tworzeniem muzyki lub wykonujących wspólnie inne działania -
- częściej ansambl
-
[ãsambl] albo [ansambl]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody -
hiperonimy: zespół
-
O wiele owocniejsze jest dla teatru wzajemne poznanie i zgranie się ensemble'u.
źródło: Pamiętnik Teatralny, 1983
Ona jedna w tym ensemblu przedstawia prawdziwie dojrzałe aczkolwiek oszczędne aktorstwo.
źródło: Anna Woźniakowska: Maestra Jadwigi Romańskiej. Życie w sztuce, 1998 (books.google.pl)
Zrozumiałem odrębność typu wykonawczego obu ensembli i niejeden raz zapytywałem siebie, co z sumy ich dorobku artystycznego, co z metod ich pracy sceniczno-muzycznej mogłoby zapłodnić nasze polskie teatry.
źródło: Teatr, 1956 books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ensemble
ensemble
ensemble’e
D. ensemble'u
ensemblu
ensemble’ów
ensembli
ensemblów
C. ensemble’owi
ensemblowi
ensemble’om
ensemblom
B. ensemble
ensemble
ensemble’e
N. ensemble’em
ensemblem
ensemblami
ensemble’ami
Ms. ensemble’u
ensemblu
ensemblach
ensemble’ach
W. ensemble’u
ensemblu
ensemble
ensemble’e
-
fr.