-
1.
prąd myślowy i kulturalny odrodzenia, przeciwstawiający zainteresowanie człowiekiem i jego życiem typowemu dla średniowiecza stawianiu Boga w centrum zainteresowania -
Ms. lp wymawiany: [humaniźmie] lub [humanizmie].
-
[humanism] lub [humanizm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
filozofia -
- europejski, francuski, włoski; odrodzeniowy, renesansowy humanizm
- humanizm i reformacja; renesans i humanizm
- ideały, idee; epoka humanizmu
-
Kimkolwiek była Grynea, nawet jeśli była postacią zmyśloną, autodemonstracja uczuć jest tu istotnym znakiem kulturowym, znamiennym dla epoki humanizmu.
źródło: NKJP: Jerzy Ziomek: Renesans, 1995
Humanizm i reformacja spowodowały żywy ruch umysłowy i rozwój piśmiennictwa w języku polskim.
źródło: NKJP: Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska: przewodnik, 1997
[...] oni doskonale wiedzą, że zadufany antropocentryzm europejskiego humanizmu dawno już został skompromitowany przez odkrycie ruchu wszechświata, czego skutkiem stała się wiedza o tym, że w kosmosie człowiek jest [...] bez znaczenia.
źródło: NKJP: Jerzy Adamski: Świat jako niespełnienie albo Samobójstwo Don Juana, 2000
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. humanizm
humanizmy
D. humanizmu
humanizmów
C. humanizmowi
humanizmom
B. humanizm
humanizmy
N. humanizmem
humanizmami
Ms. humanizmie
humanizmach
W. humanizmie
humanizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. humanism
fr. humanisme
niem. Humanismus
z łac. hūmānus 'ludzki'