zantagonizować

  • książk.  spowodować, że osoby albo grupy osób przeciwstawiają się sobie wzajemnie, okazując wrogość lub występując w jakimś sporze ze względu na sprzeczność interesów lub różnicę poglądów
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • zantagonizować społeczeństwo
  • [...] musiał bacznie uważać, by nie zantagonizować kilku stanów pogranicza. Nieostrożne posunięcie z jego strony mogło pchnąć kilka stanów pogranicznych w ramiona konfederacji.

    źródło: NKJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1999

    Ustawienie dwóch zapór na ulicach Strzeszyna zantagonizowało mieszkańców osiedla Literackiego.

    źródło: NKJP: Zakaz dla ciężarówek, Gazeta Poznańska, Gazeta Poznańska

    [...] ustawa ta nie rozwiąże problemu bezrobocia, a jedynie zantagonizuje bezrobotnych z emerytami, czyli często rodziców z dziećmi.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 12.11.1999

    Sprawa remizy zantagonizowała najważniejsze władze gminy. Wyszło to na jaw, gdy pod osąd radnych przedstawiono projekt budżetu: zabrakło w nim funduszów na ten obiekt.

    źródło: NKJP: Remiza niezgody, Dziennik Polski, 2006-01-30

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zantagonizuję
    zantagonizujemy
    2 os. zantagonizujesz
    zantagonizujecie
    3 os. zantagonizuje
    zantagonizują

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zantagonizowałem
    +(e)m zantagonizował
    zantagonizowałam
    +(e)m zantagonizowała
    zantagonizowałom
    +(e)m zantagonizowało
    zantagonizowaliśmy
    +(e)śmy zantagonizowali
    zantagonizowałyśmy
    +(e)śmy zantagonizowały
    2 os. zantagonizowałeś
    +(e)ś zantagonizował
    zantagonizowałaś
    +(e)ś zantagonizowała
    zantagonizowałoś
    +(e)ś zantagonizowało
    zantagonizowaliście
    +(e)ście zantagonizowali
    zantagonizowałyście
    +(e)ście zantagonizowały
    3 os. zantagonizował
    zantagonizowała
    zantagonizowało
    zantagonizowali
    zantagonizowały

    bezosobnik: zantagonizowano

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zantagonizujmy
    2 os. zantagonizuj
    zantagonizujcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zantagonizowałbym
    bym zantagonizował
    zantagonizowałabym
    bym zantagonizowała
    zantagonizowałobym
    bym zantagonizowało
    zantagonizowalibyśmy
    byśmy zantagonizowali
    zantagonizowałybyśmy
    byśmy zantagonizowały
    2 os. zantagonizowałbyś
    byś zantagonizował
    zantagonizowałabyś
    byś zantagonizowała
    zantagonizowałobyś
    byś zantagonizowało
    zantagonizowalibyście
    byście zantagonizowali
    zantagonizowałybyście
    byście zantagonizowały
    3 os. zantagonizowałby
    by zantagonizował
    zantagonizowałaby
    by zantagonizowała
    zantagonizowałoby
    by zantagonizowało
    zantagonizowaliby
    by zantagonizowali
    zantagonizowałyby
    by zantagonizowały

    bezosobnik: zantagonizowano by

    bezokolicznik: zantagonizować

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zantagonizowawszy

    gerundium: zantagonizowanie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: zantagonizowany

    odpowiednik aspektowy: antagonizować

  • bez ograniczeń + zantagonizować +
    KOGO/CO
    bez ograniczeń + zantagonizować +
    KOGO/CO + z KIM/CZYM
CHRONOLOGIZACJA:
1949, Roczniki Humanistyczne, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 01.06.2022