zantagonizować się
-
książk. przeciwstawić się sobie nawzajem, okazując wrogość lub występując w jakimś sporze ze względu na sprzeczność interesów lub różnicę poglądów
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
Tylko przyznajmy: nie mamy do siebie zaufania, bardzo się zantagonizowaliśmy, nie wypada nam powiedzieć, że obawiamy się, iż jeden drugiego przy rekonstrukcji rządu może „wpuścić w maliny” [...].
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 25.09.1996
Trwający od kilku lat konflikt wokół narciarskich inwestycji w Karkonoskim Parku Narodowym spowodował silne zantagonizowanie się poszczególnych grup społecznych, paraliżując możliwość jego rozwiązania.
źródło: NKJP: Robert Borkacki, Katarzyna Głowacka: Przy zielonym stole, Gazeta Wrocławska, 2003-11-10
Zrobiliśmy wiele [...], żeby zantagonizować się ze wszystkimi dookoła. Kryzys w naszym regionie [...] jest głęboki.
źródło: Internet: wiadomosci.wp.pl
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zantagonizuję się
zantagonizujemy się
2 os. zantagonizujesz się
zantagonizujecie się
3 os. zantagonizuje się
zantagonizują się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zantagonizowałem się
+(e)m się zantagonizował
zantagonizowałam się
+(e)m się zantagonizowała
zantagonizowałom się
+(e)m się zantagonizowało
zantagonizowaliśmy się
+(e)śmy się zantagonizowali
zantagonizowałyśmy się
+(e)śmy się zantagonizowały
2 os. zantagonizowałeś się
+(e)ś się zantagonizował
zantagonizowałaś się
+(e)ś się zantagonizowała
zantagonizowałoś się
+(e)ś się zantagonizowało
zantagonizowaliście się
+(e)ście się zantagonizowali
zantagonizowałyście się
+(e)ście się zantagonizowały
3 os. zantagonizował się
zantagonizowała się
zantagonizowało się
zantagonizowali się
zantagonizowały się
bezosobnik: zantagonizowano się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zantagonizujmy się
2 os. zantagonizuj się
zantagonizujcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zantagonizowałbym się
bym się zantagonizował
zantagonizowałabym się
bym się zantagonizowała
zantagonizowałobym się
bym się zantagonizowało
zantagonizowalibyśmy się
byśmy się zantagonizowali
zantagonizowałybyśmy się
byśmy się zantagonizowały
2 os. zantagonizowałbyś się
byś się zantagonizował
zantagonizowałabyś się
byś się zantagonizowała
zantagonizowałobyś się
byś się zantagonizowało
zantagonizowalibyście się
byście się zantagonizowali
zantagonizowałybyście się
byście się zantagonizowały
3 os. zantagonizowałby się
by się zantagonizował
zantagonizowałaby się
by się zantagonizowała
zantagonizowałoby się
by się zantagonizowało
zantagonizowaliby się
by się zantagonizowali
zantagonizowałyby się
by się zantagonizowały
bezosobnik: zantagonizowano by się
bezokolicznik: zantagonizować się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zantagonizowawszy się
gerundium: zantagonizowanie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zantagonizowanie się
zantagonizowania się
D. zantagonizowania się
zantagonizowań się
C. zantagonizowaniu się
zantagonizowaniom się
B. zantagonizowanie się
zantagonizowania się
N. zantagonizowaniem się
zantagonizowaniami się
Ms. zantagonizowaniu się
zantagonizowaniach się
W. zantagonizowanie się
zantagonizowania się
odpowiednik aspektowy: antagonizować się
-
+ zantagonizować się + (z KIM) -