fumy

  • przest.  zachowanie polegające na okazywaniu niezadowolenia, zawyżonych oczekiwaniach wobec otoczenia i zmiennych zachciankach
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne

    • dąsy i fumy; fochy, fumy
  • Z jednej strony dąsy, fumy, biadolenie, że świat się na nas uwziął, nie zna prawdy, bo nie chce - z drugiej kompletna bierność.

    źródło: NKJP: Anna Strońska: Dopóki milczy Ukraina, 1998

    Ja wtedy mówię Zosi, że gdzieś mam te jej fochy i fumy...

    źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Balzakiana, 2008

    Nie cierpiał arystokracji, wyśmiewał szlacheckie fumy i próżniactwo.

    źródło: NKJP: Antoni Kroh, Starorzecza, 2010

    Lubię tego popularnego aktora, jest bezpośredni, pozbawiony gwiazdorskich fumów, wyciszony, zabawny, z dystansem zarówno do siebie, jak i do wielu spraw.

    źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy czyli Pożegnanie z Mazurami, 1998

    Babcia po śmierci dziadka Antoniego też nie miała dużo pieniędzy, mamę wychowywała skromnie, więc mama podobnie chowała i mnie, bez fanaberii i fum, tyle, że lubiła ubierać mnie ładnie.

    źródło: NKJP: Monika Żeromska: Wspomnienia, 2007

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: p3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. fumy
    D. fum
    fumów
    C. fumom
    B. fumy
    N. fumami
    Ms. fumach
    W. fumy
  • fr. fumées

    z łac. fumus 'dym'

CHRONOLOGIZACJA:
1643, KorBa
W postaci: fum.
Inne znaczenie: 'dym, wyziew, para'.
Data ostatniej modyfikacji: 03.11.2022