buntowniczo

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. o młodzieży

  • 1.

    w sposób wyrażający stanowczy sprzeciw wobec kogoś lub czegoś

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • - Mam dosyć tej wycieczki - buntowniczo oświadczyła Zenobia. - Jestem głodna i marzę o kolacji.

    źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967

    Grozi im zatrzymanie prawa jazdy. Mężczyźni nastawieni są raczej buntowniczo. - Jesteśmy ofiarami niekomplementarnego działania policji [...].

    źródło: NKJP: Ewa Winnicka: Szybcy i wściekli, Polityka, 2004

    W latach 40. kapiści stworzyli kadrę na uczelniach artystycznych i szybko się „zakademizowali”. [...] Nastawiona buntowniczo młodzież w latach 40. i 50. widziała w nich symbol mieszczańskiego, przestarzałego świata.

    źródło: NKJP: Dorota Jarecka: Od dzisiaj w Zachęcie..., Gazeta Wyborcza, 1997-12-16

    - Nie! - powiedział buntowniczo Króliczek. - Nie zamknę.

    źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Wielkolud z Jaskini Piratów albo Tajemnica czwartej ściany, 2001

  • część mowy: przysłówek

  • Zob. bunt