-
2.
pot. pogard. człowiek oceniany przez mówiącego jako głupi, prymitywny lub nieumiejący się odpowiednio zachować -
- rzadziej wiochman
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
Pani A. nigdy nie odniosła się do nikogo lekceważąco i bezosobowo. Jeżeli nazywa kogoś „wiochmenem”, ma to bezpośredni związek z określonym zachowaniem tejże konkretnej osoby i jest emocjonalnym równoważnikiem tego, co ta osoba wyraziła.
źródło: NKJP: Internet
Kris dobrze kuma muzę, w jego setach* jest zero wioski, tylko światowy top. Tępi wiochmenów z gwizdkami i w białych, higienicznych rękawiczkach, które nawet fajnie wyglądają w ultrafiolecie albo w stroboskopie, ale w skali europejskiej to siara.
źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Mońki megawypas, Polityka, 2004-10-09
Posiadacze psów to próżniacy i wiochmani, koszty sprzątania po psach powinny być ujęte w opłacie za posiadanie psa, a właściciel złapany na „gorącym uczynku” powinien w ramach kary sprzątać całe osiedle pod nadzorem straży miejskiej.
źródło: Internet: forum.gazeta.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wiochmen
wiochmeni
ndepr wiochmeny
depr D. wiochmena
wiochmenów
C. wiochmenowi
wiochmenom
B. wiochmena
wiochmenów
N. wiochmenem
wiochmenami
Ms. wiochmenie
wiochmenach
W. wiochmenie
wiochmeni
ndepr wiochmeny
depr -