-
2.
prąd ideowy, literacki i artystyczny trwający w pierwszej połowie XIX w., charakteryzujący się swobodą kompozycji i stylu, nastrojowością i uczuciowością, obecnością elementów fantastyki, egzotyki i ludowości oraz idei patriotycznych i historyzmu -
Zapisywane również wielką literą.
Ms. lp wymawiany: [romantyźmie] lub [romantyzmie]. -
[romantysm] lub [romantyzm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne -
- epigon, prekursor; filozofia, literatura, poezja, sztuka; styl; dziedzictwo, spuścizna romantyzmu
- romantyzm rodzi się
-
Konserwatyzm odrzucał rewolucyjny mesjanizm utopijny, tak jak objawiał się on w ideologiach radykalnych. Równocześnie jednak traktował poważnie dziedzictwo romantyzmu, w tym pielęgnował postawę „misyjną” jako bardzo ważny składnik polskiej kultury.
źródło: NKJP: Kazimierz Michał Ujazdowski: Żywotność konserwatyzmu: idee polityczne Adolfa Bocheńskiego, 2005
[...] w roku 1791 urodził się Kazimierz Brodziński prekursor Romantyzmu, poeta, historyk i teoretyk literatury, publicysta, tłumacz.
źródło: NKJP: (PK), Wiesław wraca..., Dziennik Polski, 2003-08-04
[...] dokładnie na lata, w których w Jenie rodził się niemiecki romantyzm, przypadł rozkwit weimarskiego teatru.
źródło: NKJP: Alina Kowalczykowa: Dramat i teatr romantyczny, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. romantyzm
romantyzmy
D. romantyzmu
romantyzmów
C. romantyzmowi
romantyzmom
B. romantyzm
romantyzmy
N. romantyzmem
romantyzmami
Ms. romantyzmie
romantyzmach
W. romantyzmie
romantyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. romantisme
z łac. śred. romanice 'po rzymsku, na sposób ludowy'
- w przeciwstawieniu do latine 'po łacinie'