chabrowo

[...] lamposcioni [...] wyglądają bardziej jak cebulki jakichś ładnych roślin ozdobnych – i, w istocie, kwitną na chabrowo; są to jakieś kuzyniątka naszych szafirków [...].

źródło: Jacek Dehnel: Dziennik roku chrystusowego, 2015 (books.google.pl)

[...] ujęła go orientalna uroda, haczykowate nosy, ciemne włosy. Tak wyglądali mieszkańcy tej rzuconej pomiędzy lasy wsi. Dokoła było chabrowo i płowo, tutaj czarno, wręcz smoliście, ale nie tatarsko, jak w pobliskich Katarach [...].

źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Zapomniany Kraków, 2007