heliocentryzm
-
astr. teoria głosząca, że Ziemia i inne planety krążą wokół Słońca
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
Watykan zabraniał głoszenia i nauczania, iż heliocentryzm jest rzeczywistym, naturalnym faktem; wolno było jednak rozważać wszelkie nieortodoksyjne kosmologiczne teorie pod warunkiem, że były one prezentowane jedynie jako matematyczne hipotezy.
źródło: NKJP: Krzysztof Szymborski: Prawdy wymyślone i prawdy objawione, Wiedza i Życie nr 12/1999, 1999
W tym momencie pojawia się Kopernik ze swoim heliocentryzmem. Jako osoba duchowna musi się postarać o pozwolenie władz kościelnych na opublikowanie 'De revolutionibus', dostaje je i dzieło się ukazuje.
źródło: NKJP: Internet
[...] ile setek lat Europa musiała czekać, aż teoria geocentryczna Ptolemeusza została zastąpiona wiedzą o heliocentryzmie w Układzie Słonecznym.
źródło: NKJP: Internet
Z kolei jego dalsze adnotacje stanowić mogą wskazówkę, że filozof nie zrozumiał szczegółów tego, o czym pisał Kopernik. Z tego powodu trudno zgodzić się, że Bruno spłonął na stosie za głoszenie heliocentryzmu.
źródło: NKJP: Piotr Majewski: Dość kręcenia o obrotach, Polityka, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. heliocentryzm
heliocentryzmy
D. heliocentryzmu
heliocentryzmów
C. heliocentryzmowi
heliocentryzmom
B. heliocentryzm
heliocentryzmy
N. heliocentryzmem
heliocentryzmami
Ms. heliocentryzmie
heliocentryzmach
W. heliocentryzmie
heliocentryzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. -centryzm (od: łac. centrum z gr. kéntron 'środek koła') + gr. helio- (<hḗlios) 'słońce'