broczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

książk. obficie płynąć z rany lub ran

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

hiperonimy:

płynąć

	Z przestrzelonej głowy broczyła krew. źródło: NKJP: Roman Praszyński: Jajojad, 1998
	A Staszek został u Jesionowskiego na ławce - krew się z niego leje i leje! Madzia pierwsza tego się chwyciła: jeśli krew broczy, to pewnie Staszek żyje! źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952
	Druga skarga dotyczyła billboardu, na którym przedstawiono rękę z odciętymi palcami, z których broczy krew. źródło: NKJP: Krzysztof Gontarek: Dwie nieetyczne reklamy Play, Dziennik Internautów, 2007-05-14
	W Tracji potwór wyrywał całe góry i rzucał nimi w przeciwnika, ale ten je odtrącał piorunami i spadały na Tyfona. Od broczącej z jego ciała krwi (po grecku: haima) wywodzi się nazwa gór Hajmos na północy Tracji. źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	broczyłem +(e)m broczył	broczyłam +(e)m broczyła	broczyłom +(e)m broczyło	broczyliśmy +(e)śmy broczyli	broczyłyśmy +(e)śmy broczyły
2 os.	broczyłeś +(e)ś broczył	broczyłaś +(e)ś broczyła	broczyłoś +(e)ś broczyło	broczyliście +(e)ście broczyli	broczyłyście +(e)ście broczyły
3 os.	broczył	broczyła	broczyło	broczyli	broczyły

bezosobnik: broczono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę broczył będę broczyć	będę broczyła będę broczyć	będę broczyło będę broczyć	będziemy broczyli będziemy broczyć	będziemy broczyły będziemy broczyć
2 os.	będziesz broczył będziesz broczyć	będziesz broczyła będziesz broczyć	będziesz broczyło będziesz broczyć	będziecie broczyli będziecie broczyć	będziecie broczyły będziecie broczyć
3 os.	będzie broczył będzie broczyć	będzie broczyła będzie broczyć	będzie broczyło będzie broczyć	będą broczyli będą broczyć	będą broczyły będą broczyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		broczmy
2 os.	brocz	broczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	broczyłbym bym broczył	broczyłabym bym broczyła	broczyłobym bym broczyło	broczylibyśmy byśmy broczyli	broczyłybyśmy byśmy broczyły
2 os.	broczyłbyś byś broczył	broczyłabyś byś broczyła	broczyłobyś byś broczyło	broczylibyście byście broczyli	broczyłybyście byście broczyły
3 os.	broczyłby by broczył	broczyłaby by broczyła	broczyłoby by broczyło	broczyliby by broczyli	broczyłyby by broczyły

bezosobnik: broczono by

bezokolicznik: broczyć

imiesłów przysłówkowy współczesny:

brocząc

gerundium: broczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: broczący

+

broczyć

+

z KOGO/CZEGO

może ukr. bročýty

z psł. *brotiti 'barwić na czerwono korzeniem marzanny'