poplamić - Wielki słownik języka polskiego PAN

zrobić na czymś plamę lub plamy

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

synonimy:

splamić
zaplamić

poplamiony atramentem, farbą, kawą; poplamiony fartuch, obrus; poplamiona koszula; poplamione ubranie; poplamione spodnie

	Podczas przyrządzania posiłków i gotowania meble kuchenne można zarysować, poplamić np. sokami lub tłuszczem. źródło: NKJP: Czysto w kuchni, Gazeta Poznańska, 2005-09-28
	Mock z irytacją spoglądał na swoje przemoczone rękawy marynarki i poplamione krwią nogawki. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
	Z lodami, oprócz radości, bywają i kłopoty. Bo lodami można poplamić ubranie i to nie tylko własne. źródło: NKJP: Dla ochłody i dla osłody. Lody, Polska Głos Wielkopolski, 2007-08-18
	Nie musimy martwić się, jeśli przypadkiem strój nieznacznie uszkodzimy lub poplamimy. źródło: NKJP: (DN): Po prostu wypożycz!, Dziennik Zachodni, 2002-01-10

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poplamiłem +(e)m poplamił	poplamiłam +(e)m poplamiła	poplamiłom +(e)m poplamiło	poplamiliśmy +(e)śmy poplamili	poplamiłyśmy +(e)śmy poplamiły
2 os.	poplamiłeś +(e)ś poplamił	poplamiłaś +(e)ś poplamiła	poplamiłoś +(e)ś poplamiło	poplamiliście +(e)ście poplamili	poplamiłyście +(e)ście poplamiły
3 os.	poplamił	poplamiła	poplamiło	poplamili	poplamiły

bezosobnik: poplamiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poplammy
2 os.	poplam	poplamcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poplamiłbym bym poplamił	poplamiłabym bym poplamiła	poplamiłobym bym poplamiło	poplamilibyśmy byśmy poplamili	poplamiłybyśmy byśmy poplamiły
2 os.	poplamiłbyś byś poplamił	poplamiłabyś byś poplamiła	poplamiłobyś byś poplamiło	poplamilibyście byście poplamili	poplamiłybyście byście poplamiły
3 os.	poplamiłby by poplamił	poplamiłaby by poplamiła	poplamiłoby by poplamiło	poplamiliby by poplamili	poplamiłyby by poplamiły

bezosobnik: poplamiono by

bezokolicznik: poplamić

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

poplamiwszy

gerundium: poplamienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: poplamiony

odpowiednik aspektowy: plamić

Inne uwagi

Zwykle imb

+

poplamić

+

CO + (CZYM)

Zob. plama