-
3.
towarzyszący wyjątkowej, uroczystej okazji
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
uroczystości i święta -
- odświętny charakter; odświętna atmosfera
- niezwykle, wyjątkowo odświętny (charakter)
- uroczysty i odświętny
- bardzo odświętny
-
Dzień upływa w spokojnej, odświętnej atmosferze, ale nie chodzimy do nikogo i nikt też raczej w ten dzień w gości się nie wybiera.
źródło: NKJP: Marlena Polok-Kin: Wielkie święta, Alleluja!, Dziennik Zachodni, 2004-04-10
Uroczysty i odświętny charakter inauguracji wynika nie tylko z racji jubileuszu, ale także ze względu na nowy wystrój dużej sali teatru.
źródło: NKJP: Czesław Sieńko: „Baj Pomorski”, Gazeta Miejska, 1999
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. odświętny
odświętny
odświętny
odświętne
odświętna
D. odświętnego
odświętnego
odświętnego
odświętnego
odświętnej
C. odświętnemu
odświętnemu
odświętnemu
odświętnemu
odświętnej
B. odświętnego
odświętnego
odświętny
odświętne
odświętną
N. odświętnym
odświętnym
odświętnym
odświętnym
odświętną
Ms. odświętnym
odświętnym
odświętnym
odświętnym
odświętnej
W. odświętny
odświętny
odświętny
odświętne
odświętna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. odświętni
odświętni
odświętne
odświętne
D. odświętnych
odświętnych
odświętnych
odświętnych
C. odświętnym
odświętnym
odświętnym
odświętnym
B. odświętnych
odświętnych
odświętnych
odświętne
N. odświętnymi
odświętnymi
odświętnymi
odświętnymi
Ms. odświętnych
odświętnych
odświętnych
odświętnych
W. odświętni
odświętni
odświętne
odświętne
-
Od wyrażenia przyimkowego od święta ; zob. święto , święty