kwękać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. narzekać

  • 2.

    pot.  mówić z niezadowoleniem o czymś lub kimś w sposób uważany przez innych za uciążliwy i męczący
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    mówienie

  • hiperonimy:  narzekać
    • żona kwęka
    • kwękać na brak czegoś
    • głośno kwękać
    • przestać, zaczynać kwękać
    • marudzić i kwękać; narzekać i kwękać; stękać i kwękać
  • [...] jest uśmiechnięty, wesoły, nie rozrabia, pomaga słabszym, nie marudzi i nigdy nie kwęka, bawi się świetnie i aktywnie uczestniczy w zajęciach.

    źródło: NKJP: Wakacje w mieście wcale nie są nudne, Dziennik Bałtycki, 2009-07-03

    Sceptycy kwękają, że przyszłemu prezesowi brakuje teoretycznej wiedzy, gdyż nie pochodzi ze środowiska ekonomicznego, tylko z biznesowego [...].

    źródło: NKJP: Bo był pod ręką, Polityka, 2007-01-13

    – Pomoże, trochę pomoże – kwęka znowu Andrzej.

    źródło: W niewoli somalijskich piratów, 2015 (books.google.pl)

    Wywiesiliśmy więc w stołówce hasło [...] „Nie kwękać!” I nie kwękaliśmy. Raz tylko próbowaliśmy przekonać szefową kuchni, że pomimo całej naszej ideologicznej odporności nie możemy jeść gotowanej, niedokładnie ogolonej słoniny, zwłaszcza w upał [...].

    źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. kwękam
    kwękamy
    2 os. kwękasz
    kwękacie
    3 os. kwęka
    kwękają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. kwękałem
    +(e)m kwękał
    kwękałam
    +(e)m kwękała
    kwękałom
    +(e)m kwękało
    kwękaliśmy
    +(e)śmy kwękali
    kwękałyśmy
    +(e)śmy kwękały
    2 os. kwękałeś
    +(e)ś kwękał
    kwękałaś
    +(e)ś kwękała
    kwękałoś
    +(e)ś kwękało
    kwękaliście
    +(e)ście kwękali
    kwękałyście
    +(e)ście kwękały
    3 os. kwękał
    kwękała
    kwękało
    kwękali
    kwękały

    bezosobnik: kwękano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę kwękał
    będę kwękać
    będę kwękała
    będę kwękać
    będę kwękało
    będę kwękać
    będziemy kwękali
    będziemy kwękać
    będziemy kwękały
    będziemy kwękać
    2 os. będziesz kwękał
    będziesz kwękać
    będziesz kwękała
    będziesz kwękać
    będziesz kwękało
    będziesz kwękać
    będziecie kwękali
    będziecie kwękać
    będziecie kwękały
    będziecie kwękać
    3 os. będzie kwękał
    będzie kwękać
    będzie kwękała
    będzie kwękać
    będzie kwękało
    będzie kwękać
    będą kwękali
    będą kwękać
    będą kwękały
    będą kwękać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. kwękajmy
    2 os. kwękaj
    kwękajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. kwękałbym
    bym kwękał
    kwękałabym
    bym kwękała
    kwękałobym
    bym kwękało
    kwękalibyśmy
    byśmy kwękali
    kwękałybyśmy
    byśmy kwękały
    2 os. kwękałbyś
    byś kwękał
    kwękałabyś
    byś kwękała
    kwękałobyś
    byś kwękało
    kwękalibyście
    byście kwękali
    kwękałybyście
    byście kwękały
    3 os. kwękałby
    by kwękał
    kwękałaby
    by kwękała
    kwękałoby
    by kwękało
    kwękaliby
    by kwękali
    kwękałyby
    by kwękały

    bezosobnik: kwękano by

    bezokolicznik: kwękać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: kwękając

    gerundium: kwękanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: kwękający

    odpowiedniki aspektowe: kwęknąć , zakwękać

  • bez ograniczeń + kwękać +
    (że ZDANIE)
    bez ograniczeń + kwękać +
    (MOWA WPROST)