ironizować - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

wyrażać coś w ten sposób, że mówi (pisze się) coś odwrotnego, a odbiorca z doboru słów, a także np. z barwy głosu ma wywnioskować, co w rzeczywistości myśli nadawca

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Połączenia

gorzko, lekko, niepotrzebnie, trochę ironizować
próbować, przestać, zacząć ironizować

Cytaty

	Mały donosik na samych siebie? - delikatnie ironizował Florian. źródło: NKJP: Robert Urbański; Jacek Kondracki: Operacja „Dunaj”, 2009
	− Nie będę ironizował − zastrzegł się Igor kłamliwie − ale chętnie usłyszę, co sprowadziło bywalczynię warszawskich salonów do miasta, gdzie nie ma nawet przyzwoitej izby porodowej. − Nie była to na pewno potrzeba rodzenia w warunkach naturalnych. źródło: NKJP: Barbara Kosmowska: Prowincja, 2002
	Media uważają go za gwiazdę. On sam ironizuje, że jest to odruch obronny, aby nie słuchać tego, co ma sam do powiedzenia. źródło: NKJP: Konrad Wągrowski: Planete Doc Review #4: Most samobójców, Esensja, 2007-05-04
	[...] komicy Brett Butler, Gilbert Gottfried i Louie Anderson ironizują o wysokich cenach, przeterminowanej żywności i wiecznym tłoku, czyli głównych problemach, z jakimi borykali się dotąd właściciele tej sieci. źródło: NKJP: Fara Warner: Wybaczycie?, Gazeta Wyborcza, 1995-06-05
	Inni, widząc miałkość współczesnej kultury popularnej, ironizują gorzko. źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności, 2002

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	ironizuję	ironizujemy
2 os.	ironizujesz	ironizujecie
3 os.	ironizuje	ironizują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ironizowałem +(e)m ironizował	ironizowałam +(e)m ironizowała	ironizowałom +(e)m ironizowało	ironizowaliśmy +(e)śmy ironizowali	ironizowałyśmy +(e)śmy ironizowały
2 os.	ironizowałeś +(e)ś ironizował	ironizowałaś +(e)ś ironizowała	ironizowałoś +(e)ś ironizowało	ironizowaliście +(e)ście ironizowali	ironizowałyście +(e)ście ironizowały
3 os.	ironizował	ironizowała	ironizowało	ironizowali	ironizowały

bezosobnik: ironizowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę ironizował będę ironizować	będę ironizowała będę ironizować	będę ironizowało będę ironizować	będziemy ironizowali będziemy ironizować	będziemy ironizowały będziemy ironizować
2 os.	będziesz ironizował będziesz ironizować	będziesz ironizowała będziesz ironizować	będziesz ironizowało będziesz ironizować	będziecie ironizowali będziecie ironizować	będziecie ironizowały będziecie ironizować
3 os.	będzie ironizował będzie ironizować	będzie ironizowała będzie ironizować	będzie ironizowało będzie ironizować	będą ironizowali będą ironizować	będą ironizowały będą ironizować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ironizujmy
2 os.	ironizuj	ironizujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ironizowałbym bym ironizował	ironizowałabym bym ironizowała	ironizowałobym bym ironizowało	ironizowalibyśmy byśmy ironizowali	ironizowałybyśmy byśmy ironizowały
2 os.	ironizowałbyś byś ironizował	ironizowałabyś byś ironizowała	ironizowałobyś byś ironizowało	ironizowalibyście byście ironizowali	ironizowałybyście byście ironizowały
3 os.	ironizowałby by ironizował	ironizowałaby by ironizowała	ironizowałoby by ironizowało	ironizowaliby by ironizowali	ironizowałyby by ironizowały

bezosobnik: ironizowano by

bezokolicznik: ironizować

imiesłów przysłówkowy współczesny: ironizując

gerundium: ironizowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	ironizowanie	ironizowania
D.	ironizowania	ironizowań
C.	ironizowaniu	ironizowaniom
B.	ironizowanie	ironizowania
N.	ironizowaniem	ironizowaniami
Ms.	ironizowaniu	ironizowaniach
W.	ironizowanie	ironizowania

imiesłów przymiotnikowy czynny: ironizujący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	ironizujący	ironizujący	ironizujący	ironizujące	ironizująca
D.	ironizującego	ironizującego	ironizującego	ironizującego	ironizującej
C.	ironizującemu	ironizującemu	ironizującemu	ironizującemu	ironizującej
B.	ironizującego	ironizującego	ironizujący	ironizujące	ironizującą
N.	ironizującym	ironizującym	ironizującym	ironizującym	ironizującą
Ms.	ironizującym	ironizującym	ironizującym	ironizującym	ironizującej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	ironizujący	ironizujący	ironizujące	ironizujące
D.	ironizujących	ironizujących	ironizujących	ironizujących
C.	ironizującym	ironizującym	ironizującym	ironizującym
B.	ironizujących	ironizujących	ironizujących	ironizujące
N.	ironizującymi	ironizującymi	ironizującymi	ironizującymi
Ms.	ironizujących	ironizujących	ironizujących	ironizujących

Składnia

+	ironizować	+	MOWA WPROST
+	ironizować	+	że ZDANIE
+	ironizować	+	o CZYM

Pochodzenie

fr. ironiser