uniemożliwić - Wielki słownik języka polskiego PAN

uczynić niemożliwym

ATEMATYCZNY

choroba, kontuzja uniemożliwiła komuś coś
uniemożliwić coś najeźdźcom, opozycji, piratom, przeciwnikowi, przestępcom, więźniom
uniemożliwić funkcjonowanie, identyfikację, prowadzenie, przeprowadzenie, realizację, rozwój czegoś; komuś dostęp do czegoś, działanie, kontakt, korzystanie z czegoś, powrót, przejazd, przyjazd, ucieczkę, wyjazd
chcieć, móc, próbować; należy, trzeba uniemożliwić

Czterech groźnych bandytów, odsiadujących wyroki w więzieniu w Łowiczu [...], chciało czmychnąć na wolność. Ucieczkę uniemożliwili im strażnicy.

źródło: NKJP: AK, KMK, DK: Expressem, Super Express, 2006

Ktoś inny może mieć słaby wzrok i to na przykład uniemożliwi mu prowadzenie samochodu.

źródło: NKJP: Henryka Bochniarz, Jacek Santorski: Bądź sobą i wygraj: 10 podpowiedzi dla aktywnej kobiety, 2003

No dobrze, ale jeśli nasza grupa nie przybędzie, w jaki sposób uniemożliwić wysadzenie mostu?

źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Stawka większa niż życie, 1967

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uniemożliwiłem +(e)m uniemożliwił	uniemożliwiłam +(e)m uniemożliwiła	uniemożliwiłom +(e)m uniemożliwiło	uniemożliwiliśmy +(e)śmy uniemożliwili	uniemożliwiłyśmy +(e)śmy uniemożliwiły
2 os.	uniemożliwiłeś +(e)ś uniemożliwił	uniemożliwiłaś +(e)ś uniemożliwiła	uniemożliwiłoś +(e)ś uniemożliwiło	uniemożliwiliście +(e)ście uniemożliwili	uniemożliwiłyście +(e)ście uniemożliwiły
3 os.	uniemożliwił	uniemożliwiła	uniemożliwiło	uniemożliwili	uniemożliwiły

bezosobnik: uniemożliwiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uniemożliwmy
2 os.	uniemożliw	uniemożliwcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uniemożliwiłbym bym uniemożliwił	uniemożliwiłabym bym uniemożliwiła	uniemożliwiłobym bym uniemożliwiło	uniemożliwilibyśmy byśmy uniemożliwili	uniemożliwiłybyśmy byśmy uniemożliwiły
2 os.	uniemożliwiłbyś byś uniemożliwił	uniemożliwiłabyś byś uniemożliwiła	uniemożliwiłobyś byś uniemożliwiło	uniemożliwilibyście byście uniemożliwili	uniemożliwiłybyście byście uniemożliwiły
3 os.	uniemożliwiłby by uniemożliwił	uniemożliwiłaby by uniemożliwiła	uniemożliwiłoby by uniemożliwiło	uniemożliwiliby by uniemożliwili	uniemożliwiłyby by uniemożliwiły

bezosobnik: uniemożliwiono by

bezokolicznik: uniemożliwić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uniemożliwiwszy

gerundium: uniemożliwienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uniemożliwiony

odpowiednik aspektowy: uniemożliwiać

+

uniemożliwić

+

(KOMU) + CO

Zob. móc